– Bos días pola mañá, dixo o sol
-A modo contestoulle a lúa, qué cedo amañeces?
– É que hoxe teño un día especial
– Pois qué tes logo?
– Téñome que erguer de contado para festexar o Día das Letras Galegas
– Poidéchesme avisar e botábache una axuda
– Cómo?
– Co doce canto dos paxariños, co falar agarimoso dos animais e entre lusco e fusco un recendo de rosas para rematar.
– A bo fe que soa ben. Entón fagamolo xuntos.
As sirenas cantaron no mar
As estrelas brilaron no ceo
As nubes fuxiron… un día
Y o pobo estaba de festa e satisfeito.
HOMENAXE AO DÍA DAS LETRAS GALEGAS. ANO 2014
Neniña, soar, o que se di soar, soa a maravilla: queda ben doado.
Biquiños doces. 🙂 Al
Doce ti, e aínda máis agarimoso.
Solo podo decirche que teñas boa noite e un bico forte.
De acordo, máis para ambos-los dos. 🙂
Bueno, Julia, perdona mi ignorancia; pero aunque no lo entienda del todo, un poco la imaginación y acostumbradas a leer tus lindas letras, ha de ser un texto hermoso. Un abrazo, lindo sábado.
Muchísimas gracias Karmenis, es una cosita de nada, para no dejar pasar el día. Un fuerte abrazo.
Hola querida Julia:
El día que editaste esta entrada yo estaba en Almuñécar y la acabo de ver disculpa.
No entiendo mucho el gallego pero el poema es hermso ese si lo entendí.
Un abrazo bella amiga.
Haz mirado el correo?
Muaskkk
Ya, ya lo se que estabas en esas preciosas tierras el día que publiqué ésta cosita y también el anterior. He estado un poco alejada de la red, y te debo muchos comentarios y también algún correo. Me pondré al día ¡Prometido!!!
Gracias Carmen por tu amabilidad y si tu pides disculpas ¿Qué tendría que hacer yo…?
Vergüenza me da pensarlo…
Un fuerte abrazo. Julia
Te he nominado al premio “The Versatile Blogger Award” Muchas ¡felicidades! http://asolasyensilencio.wordpress.com/2014/06/11/nominada-a-the-versatile-blogger-award/